De Europese meetcode biedt een standaardbasis voor de onderverdeling van kosten en voor het meten van basishoeveelheden van gebouwen voor pan-Europese budgettering, vergelijking en analyse op managementniveau. De structuur is zo opgezet dat bestaande nationale classificaties op een gedetailleerder informatieniveau kunnen worden gebruikt (subsidiariteitsbeginsel).
De code heeft betrekking op de elementen van het gebouw, niet-elementaire kostencategorieën (bijv. overheadkosten op de bouwplaats, ontwerphonoraria), kostencategorieën voor kosten in gebruik (bijv. onderhoud), aankoop van de bouwplaats en projectfinanciering. Niet alle kostengroepen of basishoeveelheden worden in elk land gebruikt. Waar kostengroepen of basishoeveelheden niet worden gebruikt, wordt dit duidelijk aangegeven in de nationale mapping naar de code om misverstanden over de reikwijdte en inhoud te voorkomen. Definities van basishoeveelheden zijn beperkt tot terreinoppervlakten, vloeroppervlakten en de principes van functionele eenheden. Elementaire grootheden zijn niet gedefinieerd en lokale definities moeten worden gebruikt voor de analyse van elementaire eenheidstarieven. De code is bedoeld om consistente en betrouwbare vergelijkingen mogelijk te maken tussen kosten gepresenteerd in nationale formats en om gebruikers inzicht te geven in de reikwijdte en meting van kosten gepresenteerd in een nationale vorm van kostenanalyse.